Ik heb echt geen idee wie ik echt ben? Ik zou niet weten waar te beginnen? Is dat een probleem?

Nee, beter dat je zo denkt, dan dat je verschillende overtuigingen hebt over wie je bent, die zo vast zitten dat we achteraf tot de conclussie komen dat je toch een bescherming bij je draagt die je leven moeilijker maakt ipv gemakkelijk. Een open, lerende , nieuwsgierige houding tov jezelf is de beste houding

Ik ben bang van de verstopte emoties. Ik weet niet wat er diep in mij allemaal verstopt zit. Ik kan dat beter toegedekt laten, dan hoef ik niet door de pijn

Als je jezelf de hele dag toedekt, dan voel je minder pijn, maar dan voel je ook minder vreugde. Je dekt je toe voor alle emoties, gevoelens. Je lichaam kan niet open staan voor de positieve emoties en afgezwakt zijn voor de pijnlijke emoties. Jezelf toedekken kost heel veel energie. Je batterijen laden niet meer op en een burn out ligt om de hoek.

Als ik mezelf kwetsbaar ga opstellen in de sessies, dan kom ik zwak over. Wat ga je dan over me denken? 

Ik heb geen oordeel over de processen die mensen doormaken. Emoties durven voelen en toelaten is juist een krachtig iets. Je werkt aan je herstel, aan een leven ipv overleven. Daar is moed voor nodig.

Ik help je zelfs om gevoelens te voelen die op dat moment naar boven komen. We laten het toe ipv ervan weg te lopen.

Hoeveel sessies zijn er gemiddeld nodig om bij je echte zelf uit te kunnen komen?

Daar kun je geen aantal op plakken. Dit is voor iedere persoon anders. Je voelt zelf wanneer je klaar bent om je processen alleen verder te zetten. Wanneer je gedragsverandering bij jezelf kunt opmerken.

Je merkt dit als je anders gaat reageren op triggers, als je andere keuzes begint te maken,…